Refleksie na my derde week in Oranjemund

Vandag stap ek toe al die pad tot by die mond. 'n Stewige stappie van die laaste stilhouplek langs die rivier as jy nie 'n viertrek het om tot by die mond te ry nie. En hier word ek bewus van die genade wat water simboliseer. Vars water stroom see toe, see water stoot terug in die rivier in op. En soos die branders in en uit beweeg, is dit ook met ons lewens.

Daar is altyd verskillende strominge. Dit gaan nooit net goed of net sleg op alle vlakke van jou menswees nie. Maar die wonder is, die oomblik as die golf gebreek het en terugtrek, is hy verewig weg. Daar sal sekerlik so lank die aarde bestaan golwe wees. Die een na die ander. Maar nie twee na mekaar is dieselfde en nie een kan herhaal nie. Elke keer nuut.

So is ons lewens ook. Elke dag word ons met 'n hand vol vars genade deur God geseën. Gister is verby. Dit kan nooit weer gebeur nie. Die foute, maar ook die goeie. Besef die waarde van genade, want gister se 'goed' (of goeie goed wat gebeur het of gedoen is), is nie genoeg om jou vandag te handhaaf nie. Jy moet weer vars begin. Harde werk. En so is gister se foute, tekortkominge en "sonde" verby. Dis nie genoeg om genade vandag van jou te weerhou nie.

Die lewe is inderdaad nie die stil water van 'n koidam nie. Soms is dit die kalmer golwe van 'n breë rivier. Soms is dit die stroomversnellings in 'n rivier en soms is dit die golwe en strominge van die see. Maar deur dit alles kan ons elke dag voluit leef in oorwinning, gefokus op dit wat voor ons lê.

En so kom ek die week onder die besef van hoe die tyd vlieg. Week drie het gekom, en ook gegaan, Amper soos 'n skoenlapper wat saggies sy verskyning maak, jou vir 'n oomblik met sy skoonheid trakseer en genotvolle bewondering verskaf om dan die volgende oomblik te verdwyn. Net weg.

En wat 'n week was dit nie. Ek moes bitter moeilike besluite neem, in die verlede gaan delf en skoonmaak en baie dinge vir eens en altyd finaal afhandel. Maar dis gedoen. Klaar. En nou, in die gees van Paulus in Fillipense 3:13 maak ek my totaal los van die verlede. Ons is die somtotaal van dit wat onsself in die verlede gedink, gesê, besluit en gedoen het. Ons reaksie op gebeure in ons lewens. Maar dit beteken nie dit moet ons gevange hou en ons toekoms bepaal nie. Ja ek weet en ervaar die resultate pynlik sigbaar. Ek gaan my egter nie laat viktimiseer en toesluit nie. Nee dit het gebeur. Dit is so. Maar nou, soos Oom Paul ons geleer het, leer ek daaruit, vat die goeie en bou daarop en die slegte as 'n goeie leerskool en strek my uit na dit wat voor my lê - 'n blink nuwe toekoms in oorvloed.

In die gees van Kersfees, wat nie vir my enige godsdienstige sentiment inhou nie, pak ek die volgende deel en helfte van my tyd hier in Oranjamund en week aan in die wete met God is daar altyd 'n nuwe begin, nóg 'n kans, 'n nuwe seisoen. En ek sien uit na wat die Gees nou gaan doen.

Ek sien ook uit na môre se erediens en preek. Wat 'n voorreg om 'n instrument in God se hand te mag wees. En mag mense se lewens positief verander en hul gees gevoed word.